Can Yoldaşı

 Sen hürriyetin türkülerin kızı
 Sen sıcaklığı kanımın
 Şu koskoca Dünya üzerinde
 Yoldaşı kimsesiz canımın

İşte göz göze geldik bu akşam
İnandım aşılırmış Kaf Dağları da
Kollarında bakir toprak lezzeti
Yanıyorsun bir damla ter kadar güzel

Sarışın tarlaları mı kucaklamışım Ben
Ne bu çiçek kokusu,ekin kokusu
Deli bir rüzgar geçiyor gönlümden
Yıldızlar ışıyor gözlerin gibi

Böyle konuştukça avucun sıcak sıcak
Karşımda ıslak dudaklar titrer

Başım üstünde yeni doğmuş ay
Altın tınazlar gibi savrulur içim

Ben gülümseyerek yaşadım Dünyayı
Gülümseyerek ölüyorum her gün Sizlerle

Baştan kendime basit bir yüz yakıştırmıştım
Rüzgarıyla haşır neşir çıplak bir tepe
ve bir gök olsun istedim yüzümde,mavi bulutsuz

Metin olmaktan başka şansı var mıydı yoksulların
Ben oldum işte,oldum ve öldüm

Sorduğum tek soru vardı kendime( öbürleri herkese ilişkindi)
Şimdi gitsem Benden ne kalır geriye
Kaldı işte,ahtım kaldı Dünyaya

    MAHMUT TEMİZYÜREK