Promete

     Kalbimde her dakika şu ulvi hasretin
     Ateşten gagasını duy,daima düşün:
     Onlar niçin semada,niçin ben çukurdayım?
     Gülsün neden cihan bana,ben yalnız ağlayım?
     Yükselmek gökyüzüne ve gülmek ne tatlı şey!
      Bir gün şu hastalıklı vatan canlanırsa...Ey
      Refah ve nura hasret geleceği milletin,
      Meçhul elektrikçisi,düşünce dünyasının
      Yüklen getir -ne varsa - biraz miskinlik gideren
       Bir  parça ruhu,benliği,idrakı besleyen
       Çoşturan meyvelerini; boş durmasın elin.
       Gör daima önünde eskimiş masalların
       Gökten ateşin dehasını çalan kahramanı..
     
       Varsın bulunmasın bilecek nam ve şanını!

            TEVFİK FİKRET